تعیین ارزش تفرجگاهی پارک جنگلی نور مازندران، با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط (CV)

مقاله ۱۴، دوره ۳۷، شماره ۵۷، بهار ۱۳۹۰، صفحه ۱-۸

نویسندگانهاشم هاشم‌نژاد^۱؛ محسن فیضی^۲؛ مرتضی صدیق^۳

^۱دانشیار گروه معماری دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت تهران^۲دانشیار گروه معماری دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت تهران^۳دانشجوی دکترای معماری دانشگاه علم و صنعت تهران

چکیدهبرنامه‌ریزی تفریحی، همچنین اجرای طرحهای مختلف زیست‌محیطی و ایجاد تفرجگاههای متنوع و مراکز تفریحی گوناگون برای مردم یکی از مسائل مهم در مدیریت در سطح کلان و منطقه‌ای در هر کشور است. رشد روزافزون جمعیت مردم، تغییر الگوهای سکونتی، آلودگی محیط شهرها و نیاز مبرم به اوقات فراغت بیش از پیش اهمیت این مسئله را افزایش داده است. در این میان، کمبود آشکار منابع مالی با هدف ایجاد، یا شکل‌گیری و فضاهای تفریحی مناسب، مدیریت منابع طبیعی را به سوی ارزشگذاری این منابع با استفاده از شیوه‌ها و روشهای علمی جدید هدایت کرده است. تحلیل و اندازه‌گیری شاخص میزان تمایل به پرداخت (WTP) در میان کاربران و بازدیدکنندگان سایت تفرجگاهی و تفریحی، از جمله این روشهای علمی جدید است که امروزه جایگاه شناخته شده و مهمی در انجام تحقیقات این حوزه به خود اختصاص داده است. پژوهش حاضر، با بررسی و تبیین این شاخص در فضای تفرجگاهی پارک جنگلی نور مازندران و با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط (CV) و پرسشنامه گزینش دوگانه به تعیین ارزش تفریحی و تفرجگاهی این پارک جنگلی در شمال کشور پرداخته است. بدین منظور، از مدل تحلیلی لاجیت استفاده و بر پایه روش حداکثر درست‌نمایی، شاخص‌های این مدل برآورد و ارزیابی شده‌اند. نتایج حاصل مبین این مهم است که میزان میانگین تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان و کاربران برای این پارک جنگلی ۳۸۷۵ ریال برای هر بازدید برآورد شده است. همچنین نتایج حاصل در ارتباط با ارزش تفریحی سالانه این پارک، نشانگر اهمیت بالا و ارزشی است که بازدیدکنندگان و کاربران برای این سایت قائلند.

کلیدواژه‌هاارزشگذاری مشروط؛ پارک جنگلی نور؛ تمایل به پرداخت؛ محیط زیست؛ مدل لاجیت

لینک کوتاه مطلب : http://journaltm.ir/?p=4278